• 1
  • 2
  • 3
  • 4

Okul Olgunluğu

Çocuğun okula hazır olup olmadığı her öğrencinin okul olgunluğuna bağlıdır. Okul olgunluğu; çocuğun bedensel, duygusal, zihinsel ve sosyal anlamda okula hazır olması demektir. Bu da öğrenciden öğrenciye değişir. Örneğin bazı öğrenciler 5, bazıları ise 7 yaşında bu olgunluğa ulaşabilir.

Çocuğunuzun okula başlamadan önce kazanması gereken yetenekleri:

  • Öz bakım becerilerini yerine getirebilme,
  • Ebeveynden bağımsız davranabilme,
  • Bir ders saati (40-45 dk.) kadar sınıfta oturabilme,
  • Kalemi kontrol edebilme,
  • Bazı harfleri-sayıları-şekilleri kopyalayabilme,
  • Makas kullanabilme,
  • Renkleri-şekilleri-sayıları tanıyabilme,
  • Basit bir ev ya da adam resmi çizebilme,
  • Merdivenlerden yardımsız inip çıkabilme,
  • Arkadaşlarıyla yardımlaşarak paylaşabilme,
  • Grup kurallarını benimseyip uyabilme,
  • Duygularını ifade edebilme,
  • Verilen yönergeleri grupla birlikte alıp uygulayabilme,
  • Okulla ilgili sorumluluklarını yerine getirebilme,
  • Kendisi ve arkadaşları için tehlikeli olabilecek davranışlardan kaçınabilme.

Çocuk okula başlarken her anne baba elbette çocuğunun başarılı olmasını ister. Çocuğu okula duygusal olarak hazırlarken çocuğa gerçekçi bir tablo çizmek gerekir. Çocuk anaokuluna gitmiş olsa bile 1. sınıfın ilk günlerinde uyum güçlüğü yaşaması doğaldır. Çünkü bu zamana kadar ailenin odak noktası olmuş, dolayısıyla bağımsızlık kazanma ve kendini ifade edebilme becerisi sürekli ertelenmiş çocuk bir anda kendini farklı bir ortamda, tanımadığı kişiler arasında bulur. Çocuğu okula hazırlarken okulun çok eğlenceli olduğu, hep yuvadaki gibi oyun oynandığı gibi şeyler söylenmemelidir. Önceden okulu gezdirmek, öğretmen ile hatta mümkün ise arkadaşlarıyla tanıştırmak çocuğu okula hazırlamada önemlidir. Çocuk okula başladığında çok iyi gözlemlemek gerekir, farklı bir tutum sergiliyorsa rehber öğretmen ve öğretmeniyle işbirliği içinde olmakta fayda vardır. Eğer çocuk kendi yaşından beklenenleri yapamıyorsa o zaman bir uzmandan yardım almak gerekmektedir. Böylece aile-okul ve uzman işbirliğiyle problemler çocuğun özgüvenini etkilemeden halledilmiş olur.